H. Gertrudiskerk

In 1601 was Heerle al een eigen parochie met een eigen kerk. In 1602 werd de augustijner monnik Joan van Herzijn als pastoor van Heerle genoemd. In 1609 was Jan Vogel pastoor. Die vertrok echter met de noorderzon en trad daarna op als hervormd predikant in Bergen op Zoom.

In 1648 kwam bij de Vrede van Munster de kerk in protestantse handen. De katholieken uit Heerle (dat waren er toen zo'n 300) gingen naar de schuurkerk in Wouw. De dominee had het beslist niet druk: in heel de gemeente woonde maar één hervormd gezin. Wel werden voor de dominee de huwelijken gesloten (ook van katholieken), want dat was door de overheid verplicht gesteld.

De kerk was in 1800 in een slechte staat en in eerste instantie werd het gebouw opgeknapt, maar later werd de toren afgebroken. In 1833 werd Heerle weer een zelfstandige parochie. In 1854 kwam de nieuwe toren gereed waarin een klok werd gehangen. De kerk is toegewijd aan St. Gertrudis van Nijvel. Met de groei van de parochie moest er ook een nieuwe kerk komen. In 1861 werd de oude kerk afgebroken en op 14 juli 1862 wijdde bisschop J. van Genk de nieuwe kerk in. De kerk werd in 1924 vergroot door de bouw van een nieuw schip, dwars over de bestaande kerk. Architect was de bekende frater Paul Bellot.

In het begin van de 21e eeuw is de parochie van Heerle opgegaan in de fusieparochie Onze Lieve Vrouw in het Woud. In 2006 werd onderzocht of er nog toekomst was voor het kerkgebouw van Heerle en werden plannen ontworpen om in de kerk woningen of een gemeenschapsvoorziening tot stand te brengen. Uiteindelijk werd de kerk verbouwd en kwam er een gemeenschapshuis in en de plaatselijke huisarts vond er een onderkomen.