‘De Kolenbaan: moeilijk maar mooi om mee te maken’

Hel van de Pin, dé wielerkoers van de Wouwse Plantage, vindt dit jaar op 8 augustus voor de 68^e keer plaats. Het parcours gaat deels over de beruchte, onverharde Kolenbaan en maakt de rit hels op een fiets zonder versnelling, racestuur of klikpedalen.

Voor fietsploeg Pins Verzet een thuiswedstrijd. Zij zorgen met hun 60 renners voor bijna 25 procent van de deelnemers. Aan ploegleider Ton van der Werf de schone taak al zijn renners onder te verdelen in drie teams. ‘Het is altijd het één grote puzzel. De kunst is je beste renners zo te plaatsen dat je goed scoort in het klassement.’

Kans op een podiumplaats

Want meedoen is leuk, maar winnen is zeker zo belangrijk. ‘Normaal gesproken staan we op het podium en ook dit jaar stonden we er goed op met ex-profs Steven de Jongh en Moreno Hofland’, vertelt Van der Werf. Maar deze week is gebleken dat De Jongh tijdens een trainingssessie in Andorra geblesseerd is geraakt en niet mee kan doen. Dat betekent dat Van der Werf weer moet schuiven met zijn ploegindeling. ‘Het wegvallen van De Jongh scheelt ons zo’n 20 punten. Ik verwacht dat we kans maken op een podiumplaats, maar de eerste plaats zal moeilijk worden.’ Ook kwam de ploegleider ter ore dat Moreno Hofland kampt met buikpijn. ‘Ik hoop van de zenuwen’, zegt Van der Werf gekscherend. Zijn hoop vestigt hij nu op zijn dochter Meghan die al 5 keer eerder heeft gewonnen in de categorie 13 t/m 17 jarigen.

Dat fanatieke zit in de familie. Zelf op vakantie verwacht Van der Werf het uiterste van zichzelf. ‘In Spanje reed ik een rondje met een gemiddelde snelheid van 29,8’ Maar fietsen onder de 30 kilometer per uur blijkt zijn eer te na. ‘Ja, dat rondje heb ik twee dagen later overgedaan met 31,9. Ik ben 57 maar altijd gedreven om te presteren.’

Vriendenploeg

Pins Verzet is ooit gestart als de vriendenploeg. De “harde kern” van 5 à 6 man fiets wekelijks op woensdagavond en zondagmorgen samen. Een rit tussen de 60 en 120 kilometer waarbij ze zich laten leiden door de wind. ‘Meestal beginnen we met de wind op kop zodat we op de terugweg de wind in de rug hebben.’ De vriendengroep rijdt ook mooie tochten in het buitenland. ‘Elk jaar kiezen we een paar tours uit die we gaan rijden. Dwars door Vlaanderen, de Koos Moerenhout Classic en vorig jaar nog de Ronde van Vlaanderen. Samen met Arian Tak en Rene de Ruiter, dat vond ik geweldig. Het is een uitje met de jongens en dat is altijd gezellig. Maar we zijn ook gedreven om te presteren, het is niet handjes bovenop het stuur en we zien wel, het is echt gasgeven.’

Uitdagend parcours

Ton van der Werf fiets dinsdag zelf ook twee keer mee met de Hel van de Pin in groep 3: de heren van 36 jaar en ouder en in groep 6 waar er 25 rondes gereden worden. Het parcours is uitdagend vanwege het stuk onverharde weg. ‘De versnelling staat vast waardoor je van te voren een moet kiezen.’ Want in een zware versnelling rijden op verharde weg is één maar in diezelfde versnelling op de Kolenbaan, is een ander verhaal. ‘Dat krijg je niet meer weggetrapt in 25 rondes van 2 kilometer’, vat Van der Werf samen. ‘Wind, geen wind, de Kolenbaan is altijd moeilijk maar mooi om mee te maken. Het maakt de koers leuk en spectaculair.’  

De dag voor de wielerkoers begint de praktische voorbereiding. De inkopen, het klaarzetten van de fietsen en voor elke renner een apart tasje met een transponder. Op de dag zelf ontbreekt het aan niets: koelkasten gevuld met eten en drinken, een eigen wc en een presentje na afloop. ‘We willen de renners goed verzorgen en er voor iedereen een leuke dag van maken.’